Ons eerste stop was die toeriste kantoor om seker te maak dat ons mis op niks uit nie. Die personeel en plaaslike joernalis was baie hulpvaardig en opgewonde om te hoor ons kom van Suid Afrika. Die span is blykbaar die eerste Suid Afrikaners om Zabljak te besoek en summier ruk die joenalis oom sy notaboek en kamera uit. Die artikel is reeds pp die internet gepubliseer.....merkwaardig vir 'n land waar ons nog geen internet kafee raakgeloop het nie. Gaan soek Die Span se debuut publikasie by www.vijesti.me
Ons fietsry dag het begin met 'n lieflike 10km afdraand tot op die wal van die Tara rivier. Halfpad af het padwerkers ons bedien met 'n dubbele dosis Rajika nadat hulle OB se bobeenkrag uitgevoel het, die meisies het gelukkig hierdie evaluasie vrygespring.
Onder in die vallei staan rye vrugtebome in bod, piekante huisies op die bank van die Tara. 'n Klein klip kerkie bedien die woord aan die paar mense wat hier bly. In ware Montenegran gasvryheid staan drie bottels Rajika op die drumpel van die kerkhof.
Ons het 'n feesmaal langs die Tara geniet in voorbereiding, want: wat afkom, moet weer opgaan....
So ons moes 1000m hoogte klim oor 10km om te betaal vir die afdraand wat ons in 20 minute afgejaag het. Dit het ons 1 uur en 40 minute geneem, maar ons was sterk en het goed gevoel. Goeie voorbereiding vir wat ons op die TransAlps kan verwag, dit is immers 'n oefenkamp.
Terug in Zabjlek het ons vinning 'n biertjie langs die Black Lake gaan drink en toe kom fietsdiens, want more is ons weer op die langpad.
No comments:
Post a Comment