Ons is oppad na Grahovo waar ons hoop om 'n slaapplek te kry. Die roete neem ons oor 'n egalige klim om klipkoppies en natuurlike woude. Ons word weereens verras deur die uniekheid van die landskap, met sy vrugteboorde en kronkel padjies, wat lekker taai was op die bene. Dit was 'n hittete of ons het nare onderonsie met 'n beer van 'n hond gehad, maar gelukkig het OB se harde stem hom diep in sy spore laat trap.
Montenegro is 'n wilde land, met dramatiese natuurtonele, bere en baie slange. Sy grootste aantrekkingskrag is wel sy mense. Met die bereik van ons eindbestemming Grohovo, besef ons vinnig dat daar geen opsie vir 'n slaapplek sal wees nie. Weereens kom die mense vir ons deur, en 'n vriendelike ou omie laat sy krywa net daar staan en nooi ons nader vir glasie Montenegran gasvryheid. Die tannie het van oor tot oor geglimlag en haar vriend aan die meisies probeer verkoop, terwyl die mans roetes bespreek het. Mense met 'n nederige bestaan in hulle een vertrek huis, het weereens ons ervaring uitsonderlik gemaak.
Die oorspronklike plan word geclause (enige plan het 'n "break clause") en ons is oppad Perast toe. Die pragtige nuut geteerde pad neem ons al die pad tot teen aan die lieflike kuslyn van die Kotor baai. Fotos:
Perast is paradys. Kalm waters van die Kotor baai, omring deur middeleeuse klip geboue en omvouende bergpieke.
Rus......braai......rooiwyn en baie tevrede. Ons gaan drie aande hier spandeer en Gert sluit ook by ons aan more.
No comments:
Post a Comment